Spaghetti

Je kunt er thee van trekken. Dat schijnt te helpen om vocht af te drijven en bij ontstekingen in mond en  keel. 

Als ik de zanderige spaghettislierten in mijn emmertje zie, zie ik mijzelf daar geen thee van trekken. De uit de grond gehaalde sprieten heermoes die welig tiert in mijn groentetuin, heeft helemaal niets appetijtelijks. Niet om te zien en al helemaal niet om te verwijderen. De wortels van de ongewenste maar blijkbaar zeer gezonde plantjes zitten soms muurvast in de klei tot een diepte van halve meter. Als je één stukje laat staan, groeit de heermoes weer even vrolijk terug en kun je opnieuw beginnen. 

En dat doe ik dus elke keer als ik op de groentetuin arriveer. Het eerste halve uur ben ik bezig om deze ongewenste gasten te verwijderen. Dat gaat nog wel op de stukken grond waar nog geen planten staan. De heermoes is echter niet gek en heeft inmiddels een voorkeur ontwikkelt voor plekjes dicht tegen de wel gewenste peultjes en tuinbonen aan. Als je de heermoes goed weghaalt, vernietig je ook de prille groenteplantjes.

Misschien dan toch de groene sprietjes gewoon maar oogsten, drogen en vervolgens thee van maken? Ben ik ook gelijk van die hardnekkige keelpijn af.