Frustratie

Moestuinen is soms frustrerend. Wekenlang vertroetel je je plantjes. Water geven, overdag naar buiten en 's avonds nog even lekker bij de kachel opwarmen. Maar er is weinig voor nodig om al die moeite vergeefs te laten zijn.

De thuisuitgezaaide plantjes zijn voor een deel inmiddels verhuisd naar de groentetuin. Daar staan ze gezellig bij elkaar in een plastic kas te wachten tot de nachten minder koud worden en ze definitief naar buiten kunnen. Zo lekker staan ze op elkaar dat ze één groot feestmaal vormen voor de inmiddels wakker geworden slakken. Die hebben na een lange winter enorme trek en vooral de jonge zaaisels vallen in de smaak. Zo gebeurt het dat je opeens constateert dat van die toch best al flinke courgetteplanten niets meer over is. En de dader is onvindbaar, op een glinsterend slijmspoor na. Ook het blad van de koolrabiplantjes vertoont allemaal kleine hapjes. 

Koffieprut én satéprikkers moeten voorkomen dat de resterende planten het slachtoffer worden van de vraatzuchtige diertjes. Als dat niet helpt, moet zelfs de diervriendelijkste tuinierster naar de slakkenkorrels grijpen. Ze zijn dus gewaarschuwd.